بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس دچار مشکلات حافظه ای می‌شوند و ممکن است در بیان افکار خود با مشکل مواجه باشند
لوپوس اریتماتوزیس سیستمیک، شایعترین نوع بیماری لوپوس است. بیماری خود ایمنی که در آن سلول‌های سیستم ایمنی اشتباهاً به بافت‌های خود حمله می‌کند و منجر به بروز التهاب و آسیب بافتی در ارگان‌های درگیر می‌شود. این بیماری می‌تواند بر روی مفاصل، پوست، مغز، ریه‌ها، کلیه‌ها و رگ‌های خونی تأثیر بگذارد و بیمار با علائمی مانند مفصل درد، حساسیت و راش های پوستی و مشکلات مربوط به ارگان های داخلی رو به رو شود.
برخی از دانشمندان معتقدند که به دلیل عوامل ژنتیکی، بدن نمی تواند سلول های مرده را از بین ببرد.
سیستم ایمنی بدن شما، پروتئین هایی را با عنوان آنتی بادی تولید می‌کند که می توانند با عفونت مبارزه کنند.در لوپوس، بدن نیز آنتی بادی هایی را تولید می کندکه به بافت های خودش حمله کنند. ما مطمئن نیستیم که چرا این اتفاق می‌افتد اما احتمالا به دلیل ترکیبی از عوامل محیطی، هورمونی و ژنتیکی است.
اگزما مالار: اگزماهای پروانه مانندی که اطراف گونه ها و بینی وجود دارد.
کلیه ها اندام هایی هستند که بیشتر تحت تأثیر عوارض بیماری لوپوس قرار می گیرند. التهاب طولانی مدت در کلیه ها باعث آسیب رسیدن به آن ها می شود. اگر این التهابات بیش از حد در این اندام ها باقی بمانند و درمان نشوند، کلیه ها شروع به از دست دادن عملکردشان می کنند.
این مطالب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.محتوای درج شده در این سامانه، متناسب با قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد.
زمانی که بیماری لوپوس مزمن این آنتی بادی ها در بدن فرد وجود داشته باشد، خطر لخته شدن خون، سکته و فشار خون ریوی در او بیشتر می شود.
محتوای پزشکی و درمانی منتشر شده در مجله زیبا بمان، برگرفته از منابع انگلیسی و فارسی می باشد و صرفا جنبه اطلاع رسانی دارد و جایگزین درمان پزشکی نمی باشد. جهت طی روند درمانی به پزشک مراجعه نمایید.
کلیه‌ها را باید یکی از اندام‌های بدن دانست که بیماری لوپوس می‌تواند به آن‌ها آسیب جدی وارد کند.
صفحه اصلی مطالب و مقالات گالری تصاویر درباره من پیام های کاربران رزرو نوبت مشاوره رایگان خدمات ویدئو ها جستجو
لوپوس از راه های مختلف بر افراد اثر می گذارد و همین تاثیر، پیدا کردن بیو مارکرهای قابل اعتماد را سخت می کند.
التهاب و تورم بافت‌های مختلف و ضعف سیستم ایمنی باعث بروز تب بالا می‌شود.
به عنوان مثال دارهای آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، متوترکسات و مایکوفنولات که می توانند: فعالیت زیاد سیستم ایمنی بدن را کاهش دهند.